yazıq

yazıq
1.
sif. Dinc, sakit, fağır, aciz. Yazıq adam. – Yazıq Ələsgəri oda salıbdı; Fələk gözdən salıb, o da salıbdı. A. Ə.. Gah müdirin acıqlı qaşqabağı; O sayaq qorxudub yazıq uşağı. . A. S.. Vəzirov yenə də aciz və yazıq bir görkəm alıb, boynunu yana sarı əydi. M. Hüs.. // İs. mənasında. <Əkinçi> Xanı görcək yazıq baş endirdi; Gör onu xan nə gunə dindirdi. S. Ə. Ş.. Yazıqlar çəkildi bir az uzağa; Dözməzdi Ayişə bu ağır dağa. H. K. S.. // Acınacaqlı, zavallı, bədbəxt. Etmək olmaz səni agah könül halından; Yazıq ol kim, sənə könlün verə səndən qafil. F.. <Tanrıverdi:> Yazıq Qurban, sən qəbrini öz əlinlə qazdın, – dedi. A. Ş.. <Musa kişi:> Arvad, . . bu ətdən bir tikə də o Həsənəlinin yetimlərinə göndər, yazıqdırlar. M. İ.. Yazığı gəlmək – rəhmi gəlmək, mərhəmət etmək, halına acımaq, heyfi gəlmək. Mənim ona yazığım gəlir. – . . Balaca quşcuğazlara yazığın gələrsə, analarını buraxarsan. . S. S. A.. // İntonasiyadan asılı olaraq bəzən kinayə, etinasızlıq, istehza məqamında işlənir. Ay yazıq! – <Bəhram:> Bax, mənə nə deyir, yazıq! Sən nə ətsən, nə də balıq. A. Ş..
2.
sif. məh. Yumurtladığı yerini yadırğamış, yayınmış. Yazıq toyuqdan yumurta umma.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • yazıq-yazıq — 1. z. Yazıq vəziyyətdə, fağır fağır, məzlum məzlum. Yazıq yazıq baxmaq. Yazıq yazıq oturmaq. Yazıq yazıq danışmaq. – Yazıq yazıq dayanaraq o, əlləri qoynunda; Buyur, məni öldür, deyər qul zənciri boynunda. S. Rüst.. Gülsəhər yazıqyazıq dayanıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yazıq-yuzuq — top. dan. Yazıq, aciz, fağır adamlar; əlsiz ayaqsızlar. Koroğlu həmişə yazıq yuzuğun, əlindən iş gəlməyən adamların dalınca ya özü gedər, ya da dəlilərin say seçmələrindən göndərər. «Koroğlu» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mühin — ə. yazıq, fağır …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müstəmnəd — ə. yazıq, biçarə, zavallı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • məğmun — ə. yazıq, miskin …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • yazıqcığaz — «Yazıq»dan oxş. <Əbdül:> Bir neçə ay bundan qabaq Sara bu evdə xanım idi. İndi. . adamsız kənizlər kimi bu qaranlıq daxmada can üstündədir. . . Yazıqcığaz dəxi ağır dəqiqələrdədir. C. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boynuburuq — sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim. // zərf Yazıq yazıq, fağır fağır. Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi. Q. Z …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fağır — is. və sif. <ər.> 1. Aciz, yazıq, məzlum; dinc, sakit. Fağır kişi. – <Nəbi pristav Mehdi bəyi görcək deyinir:> Ə, bu fağırı niyə qəhr edirsən? «Qaçaq Nəbi». <Hacı Qara:> . . Mən bir fağır adamam, peşəm sövdəgərlikdir. M. F. A..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məzlum — sif. və is. <ər.> 1. Zülm çəkmiş, zülm olunmuş, zülmə məruz qalmış, zülm altında olan (zalım əksi). Məzlum xalq. Məzlum adam. – Məzlumların göz yaşı dərya olacaqmış; Dəryaları, ümmanları neylərdin, ilahi?! M. Ə. S.. Ölümlərin pəncəsində… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qərib — sif. <ər.> 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta çıxmasından yana konsula «mübarək olsun» desinlər. C. M.. Deyirlər ki, qərib yolçu bu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”